abortive
US /əˈbɔːr.t̬ɪv/
UK /əˈbɔːr.t̬ɪv/
1.
mislukt, onvruchtbaar
failing to produce the intended result; unsuccessful.
:
•
The rebels made an abortive attempt to overthrow the government.
De rebellen deden een mislukte poging om de regering omver te werpen.
•
Their plans for a new business proved to be abortive.
Hun plannen voor een nieuw bedrijf bleken mislukt te zijn.
2.
afgebroken, onvoltooid
(of a course of development) interrupted while still incomplete.
:
•
The project was abortive due to lack of funding.
Het project was afgebroken wegens gebrek aan financiering.