ineffective
US /ˌɪn.ɪˈfek.tɪv/
UK /ˌɪn.ɪˈfek.tɪv/
1.
ineffectief, ondoelmatig
not producing any significant or desired effect
:
•
The new policy proved to be ineffective in reducing crime.
Het nieuwe beleid bleek ineffectief in het verminderen van criminaliteit.
•
His efforts to persuade her were completely ineffective.
Zijn pogingen om haar te overtuigen waren volledig ineffectief.