riff
US /rɪf/
UK /rɪf/
1.
rif
a short repeated phrase in popular music or jazz, typically one that is improvised
:
•
The guitarist played a catchy riff throughout the song.
Gitarist şarkı boyunca akılda kalıcı bir rif çaldı.
•
That jazz band is known for its complex saxophone riffs.
O caz grubu karmaşık saksafon riffleriyle tanınır.
2.
doğaçlama, yorum
a remark or a series of remarks, especially one that is a digression or a humorous improvisation
:
•
He went off on a long riff about the history of rock and roll.
Rock and roll'un tarihi hakkında uzun bir doğaçlama yaptı.
•
The comedian's opening riff got a huge laugh from the audience.
Komedyenin açılış doğaçlaması seyirciden büyük kahkaha aldı.
1.
rif yapmak, doğaçlama yapmak
perform a riff
:
•
She loves to riff on old blues tunes.
Eski blues şarkılarına rif yapmayı sever.
•
The speaker began to riff on the current political climate.
Konuşmacı mevcut siyasi iklim hakkında doğaçlama yapmaya başladı.