extemporize
US /ɪkˈstem.pə.raɪz/
UK /ɪkˈstem.pə.raɪz/
1.
doğaçlamak, hazırlıksız yapmak
to compose, perform, or utter something without preparation; improvise
:
•
The jazz musician could extemporize a solo on the spot.
Caz müzisyeni anında bir solo doğaçlayabilirdi.
•
She had to extemporize a speech when the main speaker didn't show up.
Ana konuşmacı gelmeyince bir konuşma doğaçlamak zorunda kaldı.