incline

US /ɪnˈklaɪn/
UK /ɪnˈklaɪn/
"incline" picture
1.

eğim, meyil

a slope or slant

:
•
The car struggled to go up the steep incline.
Araba dik eğimi çıkmakta zorlandı.
•
There was a gentle incline leading to the house.
Eve giden hafif bir eğim vardı.
:
sloperampgradientrisehill
1.

eğilimli olmak, meyletmek

to have a tendency or predisposition to do something

:
•
I incline to agree with your assessment.
Değerlendirmenize katılmaya eğilimliyim.
•
She inclines towards a more traditional approach.
Daha geleneksel bir yaklaşıma eğilimlidir.
:
tendleanbe disposedbe pronebe apt
2.

eğmek, bükmek

to bend or cause to bend; to slope

:
•
He inclined his head slightly in acknowledgment.
Onaylamak için başını hafifçe eğdi.
•
The tower began to incline after the earthquake.
Depremden sonra kule eğilmeye başladı.
:
bendtiltleanslopeslant
:
inclined