concede
US /kənˈsiːd/
UK /kənˈsiːd/
1.
kabul etmek, teslim etmek
admit that something is true or valid after first denying or resisting it
:
•
He finally had to concede that his opponent was right.
Sonunda rakibinin haklı olduğunu kabul etmek zorunda kaldı.
•
The company conceded that the product had a design flaw.
Şirket, ürünün tasarım hatası olduğunu kabul etti.
2.
vermek, teslim etmek, boyun eğmek
grant (a right, privilege, or point) or yield (a territory)
:
•
The king was forced to concede more power to the parliament.
Kral, parlamentoya daha fazla yetki vermek zorunda kaldı.
•
After a long siege, the city finally conceded to the invading army.
Uzun bir kuşatmadan sonra şehir sonunda işgalci orduya teslim oldu.