command

US /kəˈmænd/
UK /kəˈmænd/
"command" picture
1.

emir, komut

an authoritative order

:
•
The officer gave a clear command to his troops.
Subay, askerlerine net bir emir verdi.
•
He issued a command for the gates to be opened.
Kapıların açılması için bir emir verdi.
:
orderdirectiveinstructionedictmandate
2.

kontrol, hakimiyet, komuta

control over someone or something

:
•
She has excellent command of the English language.
İngilizceye mükemmel bir hakimiyeti var.
•
The general took command of the army.
General ordunun komutasını aldı.
:
controlmasterydominionauthoritysway
1.

emretmek, komuta etmek

give an authoritative order

:
•
The general commanded his troops to advance.
General, askerlerine ilerlemelerini emretti.
•
He commanded silence in the room.
Odada sessizliği emretti.
:
orderdirectinstructbidenjoin
2.

komuta etmek, kontrol etmek, hakim olmak

have authority over; control

:
•
He commands a large division of the army.
Ordunun büyük bir tümenine komuta ediyor.
•
The castle commands a view of the entire valley.
Kale, tüm vadiye hakim bir manzaraya sahip.
:
controlleadgovernruledominate
:
commandercommandmentyour wish is my command