directive
US /daɪˈrek.tɪv/
UK /daɪˈrek.tɪv/
1.
yönerge, talimat, emir
an official or authoritative instruction
:
•
The manager issued a directive to all employees regarding the new policy.
Yönetici, yeni politika hakkında tüm çalışanlara bir yönerge yayınladı.
•
The government's new directive aims to reduce carbon emissions.
Hükümetin yeni yönergesi karbon emisyonlarını azaltmayı hedefliyor.
1.
yönlendirici, talimat veren
of or relating to direction or guidance
:
•
The new software has a more directive interface, guiding users step-by-step.
Yeni yazılım, kullanıcıları adım adım yönlendiren daha yönlendirici bir arayüze sahip.
•
His leadership style is very directive, leaving little room for individual initiative.
Liderlik tarzı çok yönlendirici olup, bireysel inisiyatife az yer bırakmaktadır.