abandoned
US /əˈbæn.dənd/
UK /əˈbæn.dənd/
1.
terk edilmiş, bırakılmış
having been deserted or cast off
:
•
The old house stood abandoned for years.
Eski ev yıllarca terk edilmiş durdu.
•
They found an abandoned puppy by the roadside.
Yol kenarında terk edilmiş bir köpek yavrusu buldular.
2.
dizginsiz, başıboş
unrestrained; uninhibited
:
•
She danced with abandoned joy.
Dizginsiz bir neşeyle dans etti.
•
The crowd cheered with abandoned enthusiasm.
Kalabalık dizginsiz bir coşkuyla tezahürat yaptı.