whip

US /wɪp/
UK /wɪp/
"whip" picture
1.

แส้

a strip of leather or length of cord fastened to a handle, used for flogging or beating a person or animal or for maintaining control or discipline

:
•
The cowboy cracked his whip to urge the horses forward.
คาวบอยตวัดแส้เพื่อเร่งให้ม้าไปข้างหน้า
•
He used a whip to train the circus animals.
เขาใช้แส้ฝึกสัตว์ในคณะละครสัตว์
:
lashcat-o'-nine-tailsriding crop
2.

วิป, มูส

a dessert made by whipping cream or other ingredients until light and fluffy

:
•
She served a delicious fruit whip for dessert.
เธอเสิร์ฟฟรุตวิปแสนอร่อยเป็นของหวาน
•
The chocolate whip was light and airy.
ช็อกโกแลตวิปนั้นเบาและฟู
1.

เฆี่ยน, ตีด้วยแส้

to beat (a person or animal) with a whip, especially as a punishment

:
•
The master would often whip his disobedient servants.
เจ้านายมักจะเฆี่ยนคนรับใช้ที่ไม่เชื่อฟัง
•
He was threatened with a whipping if he didn't comply.
เขาถูกขู่ว่าจะถูกเฆี่ยนหากไม่ปฏิบัติตาม
:
floglashthrashbeatcane
2.

ตี, ปั่น

to beat (cream, eggs, or other food) into a froth

:
•
Whip the cream until it forms stiff peaks.
ตีครีมจนขึ้นยอดแข็ง
•
She quickly whipped up a batch of pancakes.
เธอทำแพนเค้กชุดหนึ่งอย่างรวดเร็ว
:
beatwhiskfrothaerate
3.

หยิบอย่างรวดเร็ว, เคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว

to move or take something quickly and suddenly

:
•
He whipped out his phone to take a picture.
เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาอย่างรวดเร็วเพื่อถ่ายรูป
•
The car whipped around the corner.
รถเลี้ยวโค้งอย่างรวดเร็ว
:
snatchpullflashdartdash
:
whip snakewhip scorpionwhip upcrack the whip