cane

US /keɪn/

UK /keɪn/

ไม้เท้า, ไม้ค้ำ

a stick used as an aid in walking or as a support

•

The old man walked with a cane.

ชายชราเดินโดยใช้ไม้เท้า

•

He leaned on his cane for support.

เขาพิงไม้เท้าเพื่อพยุงตัว

อ้อย, ลำ

the hollow, jointed stem of a giant grass, such as bamboo or sugar cane

•

Sugar cane is grown in tropical regions.

อ้อยปลูกในเขตร้อน

•

Bamboo canes are used for various crafts.

ลำไม้ไผ่ใช้สำหรับงานฝีมือต่างๆ

ตีด้วยไม้เรียว, เฆี่ยน

to beat (someone) with a cane as a punishment

•

The teacher used to cane unruly students.

ครูเคยตีด้วยไม้เรียวนักเรียนที่ดื้อ

•

He was threatened to be caned for his misbehavior.

เขาถูกขู่ว่าจะถูกเฆี่ยนเพราะความประพฤติไม่ดี