flog

US /flɑːɡ/

UK /flɑːɡ/

เฆี่ยน, ตี

beat (someone) with a whip or stick as a form of punishment

•

The prisoner was sentenced to be flogged.

นักโทษถูกตัดสินให้ถูกเฆี่ยน

•

Historically, sailors were often flogged for insubordination.

ในอดีต กะลาสีเรือมักถูกเฆี่ยนเพราะการขัดขืนคำสั่ง

ขาย, เร่ขาย

sell (something) or offer it for sale, typically aggressively or with great effort

•

He's trying to flog his old car before he buys a new one.

เขากำลังพยายามขายรถเก่าของเขาก่อนที่จะซื้อคันใหม่

•

They're always trying to flog us extended warranties.

พวกเขามักจะพยายามขายการรับประกันเพิ่มเติมให้เราเสมอ