stalemate
US /ˈsteɪl.meɪt/
UK /ˈsteɪl.meɪt/
1.
ทางตัน, ภาวะชะงักงัน, การเสมอ
a situation in which neither side in an argument or contest can make any progress
:
•
The negotiations reached a stalemate, with neither party willing to compromise.
การเจรจามาถึงทางตัน โดยไม่มีฝ่ายใดยินยอมประนีประนอม
•
The game ended in a stalemate, as neither player could make a winning move.
เกมจบลงด้วยการเสมอ เนื่องจากไม่มีผู้เล่นคนใดสามารถเดินหมากที่ชนะได้
1.
ทำให้หยุดชะงัก, ทำให้เป็นทางตัน
to bring to a stalemate
:
•
The strong defense managed to stalemate the opponent's attack.
การป้องกันที่แข็งแกร่งสามารถทำให้การโจมตีของคู่ต่อสู้หยุดชะงักได้
•
Their differing opinions threatened to stalemate the entire project.
ความคิดเห็นที่แตกต่างกันของพวกเขาคุกคามที่จะทำให้โครงการทั้งหมดหยุดชะงัก