halt

US /hɑːlt/

UK /hɑːlt/

หยุด, ระงับ

bring or come to an abrupt stop

•

The car came to a sudden halt.

รถหยุดกะทันหัน

•

The police ordered the suspect to halt.

ตำรวจสั่งให้ผู้ต้องสงสัยหยุด

การหยุด, การพัก

a suspension of movement or activity, typically a temporary one

•

The construction work came to a halt due to bad weather.

งานก่อสร้างหยุดชะงักเนื่องจากสภาพอากาศเลวร้าย

•

The train made a brief halt at the small station.

รถไฟหยุดชั่วคราวที่สถานีเล็กๆ

หยุด!

used as a command to stop

•

Halt! Who goes there?

หยุด! ใครอยู่ตรงนั้น?