savage

US /ˈsæv.ɪdʒ/

UK /ˈsæv.ɪdʒ/

ป่าเถื่อน, ดุร้าย

not domesticated or cultivated; wild and untamed

•

The explorers encountered savage tribes in the remote jungle.

นักสำรวจพบชนเผ่าป่าเถื่อนในป่าลึก

•

The savage beast roamed the wilderness.

สัตว์ร้ายป่าเถื่อนท่องไปในถิ่นทุรกันดาร

ดุร้าย, รุนแรง

fierce, violent, and uncontrolled

•

The storm unleashed its savage fury on the coast.

พายุปลดปล่อยความโกรธรุนแรงของมันสู่ชายฝั่ง

•

He launched a savage attack on his opponent.

เขาเปิดฉากโจมตีคู่ต่อสู้ด้วยความดุร้าย

คนป่าเถื่อน, คนเถื่อน

an uncivilized or wild person

•

The movie depicted the ancient tribe as savages.

ภาพยนตร์เรื่องนี้แสดงให้เห็นชนเผ่าโบราณว่าเป็นคนป่าเถื่อน

•

He was treated like a savage, without any respect.

เขาถูกปฏิบัติเหมือนคนป่าเถื่อน โดยไม่มีความเคารพใดๆ

โจมตีอย่างดุร้าย, ทำลายล้าง

to attack fiercely and brutally

•

The lion savaged its prey.

สิงโตโจมตีอย่างดุร้ายเหยื่อของมัน

•

Critics savaged the new movie.

นักวิจารณ์โจมตีอย่างรุนแรงภาพยนตร์เรื่องใหม่