primitive
US /ˈprɪm.ə.t̬ɪv/
UK /ˈprɪm.ə.t̬ɪv/
1.
ดั้งเดิม, แรกเริ่ม
relating to, denoting, or preserving the character of an early stage in the evolutionary or historical development of something
:
•
Early humans used primitive tools for hunting.
มนุษย์ยุคแรกใช้เครื่องมือดั้งเดิมในการล่าสัตว์
•
The tribe lived in a primitive society.
ชนเผ่าอาศัยอยู่ในสังคมดั้งเดิม
2.
ไม่พัฒนา, หยาบ
not developed or sophisticated; crude
:
•
The computer graphics were quite primitive by today's standards.
กราฟิกคอมพิวเตอร์ค่อนข้างดั้งเดิมตามมาตรฐานปัจจุบัน
•
His understanding of the subject was very primitive.
ความเข้าใจในเรื่องของเขายังไม่พัฒนามาก
1.
คนดั้งเดิม, คนป่า
a person belonging to a preliterate, nonindustrial society or culture
:
•
The anthropologist studied the customs of the primitives.
นักมานุษยวิทยาศึกษาขนบธรรมเนียมของคนดั้งเดิม
•
Some art critics refer to certain self-taught artists as primitives.
นักวิจารณ์ศิลปะบางคนเรียกศิลปินที่เรียนรู้ด้วยตนเองบางคนว่าศิลปินพื้นบ้าน