encounter
US /ɪnˈkaʊn.t̬ɚ/
UK /ɪnˈkaʊn.t̬ɚ/
1.
การเผชิญหน้า, การพบกัน
an unexpected or casual meeting with someone or something
:
•
He had a strange encounter with a wild animal in the forest.
เขาได้เผชิญหน้ากับสัตว์ป่าแปลกๆ ในป่า
•
Our first encounter was at a conference.
การพบกันครั้งแรกของเราคือที่การประชุม
1.
เผชิญหน้า, พบ
to meet (someone or something) unexpectedly
:
•
We encountered some difficulties during the project.
เราเผชิญกับความยากลำบากบางอย่างระหว่างโครงการ
•
She encountered an old friend at the market.
เธอพบเพื่อนเก่าที่ตลาด