embarrassment
US /ɪmˈber.əs.mənt/
UK /ɪmˈber.əs.mənt/
1.
ความอับอาย, ความกระดากอาย, ความลำบากใจ
a feeling of self-consciousness, shame, or awkwardness
:
•
She felt a blush of embarrassment creep up her neck when she tripped.
เธอรู้สึกหน้าแดงด้วยความอับอายเมื่อสะดุดล้ม
•
His rude comment caused her great embarrassment.
ความคิดเห็นที่หยาบคายของเขาทำให้เธอรู้สึกอับอายมาก
2.
สิ่งที่น่าอับอาย, ความอับอาย
a person or thing that causes a feeling of awkwardness or shame
:
•
His drunken behavior was a constant source of embarrassment to his family.
พฤติกรรมขี้เมาของเขาเป็นแหล่งที่มาของความอับอายอย่างต่อเนื่องสำหรับครอบครัวของเขา
•
The old, broken-down car was an embarrassment to him.
รถเก่าที่พังแล้วเป็นความอับอายสำหรับเขา