blemish
US /ˈblem.ɪʃ/
UK /ˈblem.ɪʃ/
1.
ตำหนิ, รอยด่าง, ข้อบกพร่อง
a small mark or flaw which spoils the appearance of something
:
•
The antique table had a few minor blemishes.
โต๊ะโบราณมีตำหนิเล็กน้อย
•
Her perfect skin was without a single blemish.
ผิวที่สมบูรณ์แบบของเธอไม่มีตำหนิเลย
2.
มลทิน, ข้อบกพร่องทางศีลธรรม, รอยด่างพร้อย
a moral flaw or defect in character
:
•
His reputation was without blemish until the scandal broke.
ชื่อเสียงของเขาไม่มีมลทินจนกระทั่งเกิดเรื่องอื้อฉาว
•
The politician's career ended with a serious blemish.
อาชีพของนักการเมืองจบลงด้วยมลทินร้ายแรง
1.
ทำให้เสียโฉม, ทำให้ด่างพร้อย, ทำให้มัวหมอง
to spoil the appearance of something
:
•
The graffiti blemished the pristine wall.
กราฟฟิตีทำให้เสียโฉมผนังที่บริสุทธิ์
•
His poor performance blemished his otherwise excellent record.
ผลงานที่ย่ำแย่ของเขาทำให้เสียชื่อเสียงในบันทึกที่ยอดเยี่ยม