blitz
US /blɪts/
UK /blɪts/
1.
การโจมตีแบบสายฟ้าแลบ, สงครามสายฟ้าแลบ
a sudden, overwhelming military attack
:
•
The city was heavily damaged during the blitz.
เมืองได้รับความเสียหายอย่างหนักระหว่างการโจมตีแบบสายฟ้าแลบ
•
The enemy launched a surprise blitz on the border.
ศัตรูเปิดฉากโจมตีแบบสายฟ้าแลบที่ชายแดน
2.
การจู่โจม, การรณรงค์
a sudden, concerted effort or campaign
:
•
The police launched a blitz on illegal parking.
ตำรวจเปิดฉากการจู่โจมการจอดรถผิดกฎหมาย
•
They organized a fundraising blitz for the charity.
พวกเขาจัดการระดมทุนเพื่อการกุศล
1.
โจมตี, เร่งทำ
to attack or overwhelm suddenly and intensely
:
•
The team decided to blitz the opponent's defense.
ทีมตัดสินใจโจมตีแนวรับของคู่ต่อสู้
•
We need to blitz through these tasks to meet the deadline.
เราต้องเร่งทำงานเหล่านี้ให้เสร็จเพื่อทันกำหนดส่ง