strike

US /straɪk/
UK /straɪk/
"strike" picture
1.

ตี, กระทบ

hit forcibly and deliberately with one's hand or a weapon or other implement

:
•
He raised his hand to strike the ball.
เขายกมือขึ้นเพื่อตีลูกบอล
•
The clock began to strike midnight.
นาฬิกาเริ่มตีเที่ยงคืน
:
hitsmiteslappunchbeat
2.

ประท้วงหยุดงาน

refuse to work as a form of organized protest, typically in an attempt to obtain concessions from their employer

:
•
The workers decided to strike for higher wages.
คนงานตัดสินใจประท้วงหยุดงานเพื่อเรียกร้องค่าแรงที่สูงขึ้น
•
The union threatened to strike if their demands were not met.
สหภาพแรงงานขู่ว่าจะประท้วงหยุดงานหากข้อเรียกร้องของพวกเขาไม่ได้รับการตอบสนอง
:
protestwalk outdown tools
3.

การโจมตี, การตี

a sudden, dramatic, and successful military attack

:
•
The air force launched a precision strike against the enemy.
กองทัพอากาศเปิดฉากโจมตีเป้าหมายอย่างแม่นยำต่อศัตรู
•
The government authorized a retaliatory strike.
รัฐบาลอนุมัติการโจมตีตอบโต้
:
attackassaultraidbombing
1.

การประท้วงหยุดงาน

a refusal to work organized by a body of employees as a form of protest, typically in an attempt to gain concessions from their employer

:
•
The union called for a general strike.
สหภาพแรงงานเรียกร้องให้มีการประท้วงหยุดงานทั่วไป
•
The transport workers are planning a 24-hour strike.
คนงานขนส่งกำลังวางแผนประท้วงหยุดงาน 24 ชั่วโมง
:
walkoutindustrial actionstoppage
2.

การโจมตี, การตี

a sudden, powerful, and often damaging blow or attack

:
•
The lightning strike caused a power outage.
ฟ้าผ่าโจมตีทำให้ไฟฟ้าดับ
•
The military launched a preemptive strike.
กองทัพเปิดฉากโจมตีเชิงรุก
:
blowhitimpactattack
:
strikingstrike upstrike outstrike ratestrike backgo on strikestrike a balance