storm

US /stɔːrm/

UK /stɔːrm/

พายุ, ลมพายุ

a violent disturbance of the atmosphere with strong winds and usually rain, thunder, lightning, or snow

•

A severe storm hit the coast, causing widespread damage.

พายุรุนแรงพัดถล่มชายฝั่ง ทำให้เกิดความเสียหายเป็นวงกว้าง

•

We took shelter from the sudden storm.

เราหลบภัยจากพายุที่เกิดขึ้นกะทันหัน

พายุ, ความวุ่นวาย

a very angry or violent outburst of feeling or emotion

•

He left the meeting in a storm of anger.

เขาออกจากที่ประชุมด้วยพายุแห่งความโกรธ

•

The news caused a political storm.

ข่าวนี้ทำให้เกิดพายุทางการเมือง

บุก, พุ่งเข้าใส่

to move angrily or forcefully in a specified direction

•

She stormed out of the room, slamming the door behind her.

เธอเดินออกไปอย่างโกรธจัดจากห้อง ปิดประตูดังลั่น

•

The protesters stormed the government building.

ผู้ประท้วงบุกอาคารรัฐบาล

บุกโจมตี, โจมตี

to subject (a place) to a violent attack

•

The army prepared to storm the enemy fortress.

กองทัพเตรียมพร้อมที่จะบุกโจมตีป้อมปราการของศัตรู

•

They planned to storm the castle at dawn.

พวกเขาวางแผนที่จะบุกโจมตีปราสาทในตอนรุ่งสาง