barbaric
US /bɑːrˈber.ɪk/
UK /bɑːrˈber.ɪk/
1.
ป่าเถื่อน, โหดร้าย
savagely cruel or uncivilized
:
•
The ancient tribe was known for its barbaric rituals.
ชนเผ่าโบราณเป็นที่รู้จักจากพิธีกรรมที่ป่าเถื่อน
•
Such barbaric acts cannot be tolerated in modern society.
การกระทำที่ป่าเถื่อนเช่นนี้ไม่สามารถยอมรับได้ในสังคมสมัยใหม่
2.
ดั้งเดิม, ไม่ซับซ้อน
primitive and unsophisticated
:
•
The architecture of the ancient ruins seemed quite barbaric compared to modern designs.
สถาปัตยกรรมของซากปรักหักพังโบราณดูค่อนข้างป่าเถื่อนเมื่อเทียบกับการออกแบบสมัยใหม่
•
His manners were considered barbaric by the sophisticated city dwellers.
มารยาทของเขาถูกมองว่าป่าเถื่อนโดยชาวเมืองที่ซับซ้อน