sovereign
US /ˈsɑːv.rən/
UK /ˈsɑːv.rən/
1.
władca, monarcha
a supreme ruler, especially a monarch
:
•
The sovereign addressed the nation on a matter of great importance.
Władca zwrócił się do narodu w sprawie o wielkiej wadze.
•
The queen is the sovereign of the country.
Królowa jest władcą kraju.
1.
suwerenny, niezależny
possessing supreme or ultimate power
:
•
The nation is a sovereign state, free from external control.
Naród jest państwem suwerennym, wolnym od kontroli zewnętrznej.
•
Each individual has sovereign rights.
Każda jednostka ma suwerenne prawa.
2.
skuteczny, najwyższy
of the most exalted, powerful, or important kind
:
•
He has sovereign contempt for public opinion.
Ma najwyższą pogardę dla opinii publicznej.
•
The doctor prescribed a sovereign remedy for the illness.
Lekarz przepisał skuteczne lekarstwo na chorobę.