ultimate
US /ˈʌl.tə.mət/
UK /ˈʌl.tə.mət/
1.
ostateczny, najlepszy, najwyższy
being the best or most extreme example of its kind
:
•
Winning the championship was the ultimate goal.
Wygranie mistrzostwa było ostatecznym celem.
•
This car is the ultimate driving machine.
Ten samochód to najlepsza maszyna do jazdy.
2.
ostateczny, końcowy
happening or coming at the end of a process or series of events
:
•
The ultimate outcome of the negotiations is still uncertain.
Ostateczny wynik negocjacji jest nadal niepewny.
•
His ultimate decision was to move abroad.
Jego ostateczną decyzją było przeniesienie się za granicę.
1.
ostateczność, szczyt
the best or most extreme example of its kind
:
•
He considers that car the ultimate in luxury.
Uważa ten samochód za szczyt luksusu.
•
For him, true happiness is the ultimate.
Dla niego prawdziwe szczęście to ostateczność.