repudiate
US /rɪˈpjuː.di.eɪt/
UK /rɪˈpjuː.di.eɪt/
1.
odrzucić, zaprzeczyć
refuse to accept or be associated with
:
•
She decided to repudiate the accusations made against her.
Postanowiła odrzucić oskarżenia skierowane przeciwko niej.
•
The company will repudiate any claims of negligence.
Firma odrzuci wszelkie roszczenia dotyczące zaniedbania.
2.
odrzucić, nie uznać
refuse to fulfill or discharge (an agreement, obligation, or debt)
:
•
The government decided to repudiate its foreign debt.
Rząd postanowił odrzucić swój dług zagraniczny.
•
He threatened to repudiate the contract if the terms were not met.
Groził, że odrzuci umowę, jeśli warunki nie zostaną spełnione.