abandon
US /əˈbæn.dən/
UK /əˈbæn.dən/
1.
porzucić, opuścić
leave (a place, thing, or person) permanently or with no intention of returning
:
•
We had to abandon the car.
Musieliśmy porzucić samochód.
•
The child was abandoned by its parents.
Dziecko zostało porzucone przez rodziców.
2.
zaprzestać, porzucić
give up completely (a course of action, a practice, or a way of thinking)
:
•
He abandoned his attempt to learn French.
Porzucił próbę nauki francuskiego.
•
The police were forced to abandon the search.
Policja została zmuszona do zaprzestania poszukiwań.
1.
oddanie, beztroska
complete lack of inhibition or restraint
:
•
She danced with wild abandon.
Tańczyła z dzikim oddaniem.
•
He played the music with reckless abandon.
Grał muzykę z lekkomyślnym oddaniem.