reject
US /rɪˈdʒekt/
UK /rɪˈdʒekt/

1.
2.
odrzucić, zlekceważyć
fail to show due affection or concern for (someone); rebuff
:
•
He felt deeply rejected by his parents.
Czuł się głęboko odrzucony przez rodziców.
•
It's hard to deal with being rejected by someone you care about.
Trudno jest sobie poradzić z byciem odrzuconym przez kogoś, na kim ci zależy.
1.
odrzut, odrzutek, brak
a rejected person or thing
:
•
The factory produced many rejects due to quality control issues.
Fabryka wyprodukowała wiele odrzutów z powodu problemów z kontrolą jakości.
•
He felt like a social reject.
Czuł się jak społeczny odrzutek.