insult
US /ˈɪn.sʌlt/
UK /ˈɪn.sʌlt/
1.
obraza, zniewaga
a disrespectful or abusive remark or action
:
•
His comments were a direct insult to her intelligence.
Jego komentarze były bezpośrednią obrazą jej inteligencji.
•
She took his silence as an insult.
Odebrała jego milczenie jako obrazę.
1.
obrażać, znieważać
to speak to or treat with disrespect or contempt
:
•
He didn't mean to insult you.
Nie chciał cię obrazić.
•
Don't insult my intelligence by telling me that.
Nie obrażaj mojej inteligencji, mówiąc mi to.