affront
US /əˈfrʌnt/
UK /əˈfrʌnt/
1.
zniewaga, obraza, ubliżenie
an action or remark that causes outrage or offense
:
•
His rude comments were a direct affront to her dignity.
Jego niegrzeczne uwagi były bezpośrednim zniewagą dla jej godności.
•
It was an affront to the entire community.
Była to zniewaga dla całej społeczności.
1.
znieważać, obrażać, ubliżać
offend the modesty or values of
:
•
He felt affronted by their lack of respect.
Poczuł się urażony ich brakiem szacunku.
•
The new policy affronts the principles of justice.
Nowa polityka obraża zasady sprawiedliwości.