offense
US /əˈfens/
UK /əˈfens/
1.
wykroczenie, przestępstwo
a breach of a law or rule; an illegal act
:
•
He was charged with a minor traffic offense.
Został oskarżony o drobne wykroczenie drogowe.
•
Committing such an offense can lead to severe penalties.
Popełnienie takiego przestępstwa może prowadzić do surowych kar.
2.
obraza, uraza
an act of annoying or insulting someone
:
•
No offense, but your singing is terrible.
Bez urazy, ale twoje śpiewanie jest okropne.
•
His rude comments caused great offense to the audience.
Jego niegrzeczne komentarze wywołały wielką obrazę u publiczności.
3.
ofensywa, atak
(in sports) the attacking team or players
:
•
Our team has a strong offense this season.
Nasza drużyna ma silną ofensywę w tym sezonie.
•
The coach focused on improving the team's offense.
Trener skupił się na poprawie ofensywy drużyny.