offend
US /əˈfend/
UK /əˈfend/
1.
obrażać, urazić
cause to feel upset, annoyed, or resentful
:
•
His rude comments offended everyone in the room.
Jego niegrzeczne komentarze obraziły wszystkich w pokoju.
•
I didn't mean to offend you with my joke.
Nie chciałem cię obrazić moim żartem.
2.
popełnić przestępstwo, naruszyć
commit a criminal act
:
•
He was arrested for attempting to offend against public order.
Został aresztowany za próbę naruszenia porządku publicznego.
•
The new law aims to prevent individuals from offending repeatedly.
Nowe prawo ma na celu zapobieganie wielokrotnemu popełnianiu przestępstw przez osoby fizyczne.