waive
US /weɪv/
UK /weɪv/
1.
afzien van, kwijtschelden, verwerpen
refrain from insisting on or using (a right or claim)
:
•
He decided to waive his right to an attorney.
Hij besloot zijn recht op een advocaat te verwerpen.
•
The company agreed to waive the late fee.
Het bedrijf stemde ermee in de late kosten te kwijtschelden.