unison
US /ˈjuː.nə.sən/
UK /ˈjuː.nə.sən/
1.
unisono, eensgezindheid
simultaneous performance of action or utterance of speech
:
•
The choir sang in unison, creating a powerful sound.
Het koor zong in koor, wat een krachtig geluid creëerde.
•
The students answered the teacher's question in unison.
De studenten beantwoordden de vraag van de leraar in koor.
2.
unisono, gelijke toonhoogte
the fact of two or more musical parts sounding at the same pitch or in octaves
:
•
The violins played the melody in unison.
De violen speelden de melodie in unisono.
•
The bass and cello parts were written in unison.
De bas- en cellopartijen waren in unisono geschreven.