plea bargain
US /pliː ˈbɑːr.ɡɪn/
UK /pliː ˈbɑːr.ɡɪn/
1.
plea bargain, schikking
an arrangement between prosecutor and defendant whereby the defendant pleads guilty to a lesser charge in exchange for a more lenient sentence or an agreement to drop other charges
:
•
The lawyer advised his client to accept the plea bargain.
De advocaat adviseerde zijn cliënt om de plea bargain te accepteren.
•
The defendant rejected the plea bargain and chose to go to trial.
De verdachte wees de plea bargain af en koos ervoor om naar de rechtbank te gaan.
1.
plea bargainen, een schikking treffen
to make an arrangement between prosecutor and defendant whereby the defendant pleads guilty to a lesser charge in exchange for a more lenient sentence or an agreement to drop other charges
:
•
The prosecutor offered to plea bargain with the suspect.
De aanklager bood aan om een plea bargain te sluiten met de verdachte.
•
They decided to plea bargain rather than face a lengthy trial.
Ze besloten te plea bargainen in plaats van een langdurige rechtszaak aan te gaan.