plantation
US /plænˈteɪ.ʃən/
UK /plænˈteɪ.ʃən/
1.
plantage
an estate on which crops such as coffee, sugar, or tobacco are cultivated by resident labor.
:
•
The old sugar plantation is now a historical museum.
De oude suikerplantage is nu een historisch museum.
•
Many workers lived on the cotton plantation.
Veel arbeiders woonden op de katoenplantage.
2.
aanplant, plantage
a group of plants or trees that have been planted together.
:
•
The new tree plantation will help restore the forest.
De nieuwe bomenplantage zal helpen het bos te herstellen.
•
They established a rubber plantation in the fertile valley.
Ze hebben een rubberplantage aangelegd in de vruchtbare vallei.