outward
US /ˈaʊt.wɚd/
UK /ˈaʊt.wɚd/
1.
uitgaand, naar buiten gericht
directed toward the outside or exterior
:
•
The door opens with an outward swing.
De deur opent met een naar buiten gerichte zwaai.
•
She made an outward gesture of welcome.
Ze maakte een uitnodigend gebaar.
2.
uiterlijk, schijnbaar
relating to the external appearance of something, rather than its true nature
:
•
Despite his outward calm, he was very nervous.
Ondanks zijn uiterlijke kalmte was hij erg nerveus.
•
Her outward cheerfulness hid a deep sadness.
Haar uiterlijke vrolijkheid verborg een diepe droefheid.
1.
naar buiten
toward the outside
:
•
The boat drifted outward from the shore.
De boot dreef naar buiten van de kust af.
•
He pushed the door outward.
Hij duwde de deur naar buiten.