outsider
US /ˌaʊtˈsaɪ.dɚ/
UK /ˌaʊtˈsaɪ.dɚ/
1.
buitenstaander, vreemdeling
a person who is not part of a particular group, organization, or community
:
•
As an outsider, he found it hard to understand their traditions.
Als buitenstaander vond hij het moeilijk hun tradities te begrijpen.
•
The new student felt like an outsider in the class.
De nieuwe student voelde zich een buitenstaander in de klas.
2.
outsider, underdog
a competitor or contestant thought to have little chance of winning a race or competition
:
•
The horse was a complete outsider, but it won the race.
Het paard was een complete outsider, maar het won de race.
•
No one expected the outsider team to reach the finals.
Niemand verwachtte dat het outsider team de finale zou bereiken.