inadequate
US /ɪˈnæd.ə.kwət/
UK /ɪˈnæd.ə.kwət/
1.
ontoereikend, onvoldoende, gebrekkig
lacking the quality or quantity required; insufficient for a purpose
:
•
The food supply was inadequate to feed all the refugees.
De voedselvoorraad was ontoereikend om alle vluchtelingen te voeden.
•
His performance was inadequate for the demands of the job.
Zijn prestaties waren ontoereikend voor de eisen van de baan.
2.
onbekwaam, onzeker, ontoereikend
unable to deal with a situation or with life
:
•
She felt completely inadequate to handle the new responsibilities.
Ze voelde zich volledig onbekwaam om de nieuwe verantwoordelijkheden aan te kunnen.
•
He often feels inadequate in social situations.
Hij voelt zich vaak onzeker in sociale situaties.