impetus
US /ˈɪm.pə.t̬əs/
UK /ˈɪm.pə.t̬əs/
1.
vaart, stuwkracht
the force or energy with which a body moves
:
•
The ball gathered impetus as it rolled down the hill.
De bal verzamelde vaart terwijl hij de heuvel afrolde.
•
The rocket gained impetus as it ascended.
De raket kreeg stuwkracht toen hij opsteeg.
2.
impuls, aanzet, stimulans
the force that makes something happen or happen more quickly
:
•
His speech gave new impetus to the reform movement.
Zijn toespraak gaf een nieuwe impuls aan de hervormingsbeweging.
•
The discovery provided fresh impetus for scientific research.
De ontdekking gaf een nieuwe impuls aan wetenschappelijk onderzoek.