Betekenis van het woord handcuff in het Nederlands
Wat betekent handcuff in het Engels? Ontdek de betekenis, uitspraak en specifiek gebruik van dit woord met Lingoland
handcuff
US /ˈhænd.kʌf/
UK /ˈhænd.kʌf/
Zelfstandig Naamwoord
1.
handboeien
a pair of lockable metal rings joined by a short chain, used for securing a prisoner's wrists
Voorbeeld:
•
The police put handcuffs on the suspect.
De politie deed de verdachte handboeien om.
•
He struggled against the tight handcuffs.
Hij worstelde tegen de strakke handboeien.
Werkwoord
1.
boeien, handboeien omdoen
put handcuffs on (someone)
Voorbeeld:
•
The officer proceeded to handcuff the suspect.
De agent ging over tot het boeien van de verdachte.
•
They had to handcuff him to prevent further resistance.
Ze moesten hem boeien om verdere weerstand te voorkomen.
Leer dit woord op Lingoland