gong

US /ɡɑːŋ/
UK /ɡɑːŋ/
"gong" picture
1.

gong

a metal disc with a turned rim, giving a resonant note when struck, used as a percussion instrument, for sounding an alarm, or to mark the hours.

:
•
The sound of the gong signaled the start of the ceremony.
Het geluid van de gong gaf het begin van de ceremonie aan.
•
He struck the large gong with a padded mallet.
Hij sloeg de grote gong met een beklede hamer.
:
tam-tambell
1.

gong slaan

to strike a gong

:
•
The monk will gong at dawn to awaken the villagers.
De monnik zal bij zonsopgang de gong slaan om de dorpelingen te wekken.
•
He gonged loudly to get everyone's attention.
Hij sloeg luid de gong om ieders aandacht te trekken.
:
strikeringchime