gallant
US /ˈɡæl.ənt/
UK /ˈɡæl.ənt/
1.
galant, dapper
brave; heroic
:
•
The gallant knight rescued the princess from the dragon.
De galante ridder redde de prinses van de draak.
•
It was a gallant effort, but they still lost the game.
Het was een galante poging, maar ze verloren de wedstrijd toch.
2.
galant, attent
(of a man) charmingly attentive to women
:
•
He was very gallant, always opening doors for her.
Hij was erg galant, opende altijd deuren voor haar.
•
His gallant gestures won over her heart.
Zijn galante gebaren wonnen haar hart.
1.
galant, minnaar
a man who is charmingly attentive to women
:
•
He acted like a true gallant, always offering his arm.
Hij gedroeg zich als een ware galant, bood altijd zijn arm aan.
•
The old gallant still knew how to charm the ladies.
De oude galant wist nog steeds hoe hij de dames moest charmeren.
1.
galanteren, het hof maken
to pay court or attention to (a woman)
:
•
He tried to gallant her with flowers and compliments.
Hij probeerde haar te galanteren met bloemen en complimenten.
•
The young man would often gallant the ladies at the ball.
De jonge man zou vaak de dames op het bal galanteren.