finger
US /ˈfɪŋ.ɡɚ/
UK /ˈfɪŋ.ɡɚ/
1.
vinger
any of the five digits of the hand, especially (in humans) one other than the thumb
:
•
She pointed with her index finger.
Ze wees met haar wijsvinger.
•
He wore a ring on his ring finger.
Hij droeg een ring aan zijn ringvinger.
1.
aanraken, voelen
to touch or feel with the fingers
:
•
Don't finger the exhibits.
Raak de tentoonstellingen niet aan.
•
He nervously fingered the coins in his pocket.
Hij voelde zenuwachtig aan de munten in zijn zak.