fanatic
US /fəˈnæt̬.ɪk/
UK /fəˈnæt̬.ɪk/
1.
fanaat, fanaticus
a person filled with excessive and single-minded zeal, especially for an extreme religious or political cause
:
•
He was a religious fanatic who believed the end of the world was near.
Hij was een religieuze fanaat die geloofde dat het einde van de wereld nabij was.
•
The political fanatics refused to compromise.
De politieke fanatici weigerden compromissen te sluiten.
2.
fanaat, enthousiasteling
a person with an obsessive interest in and enthusiasm for something
:
•
He's a real football fanatic, he never misses a game.
Hij is een echte voetbalfanaat, hij mist nooit een wedstrijd.
•
My sister is a fitness fanatic; she works out every day.
Mijn zus is een fitnessfanaat; ze traint elke dag.
1.
fanatiek, overdreven
filled with or expressing excessive zeal
:
•
His fanatic devotion to the cause was admirable, yet concerning.
Zijn fanatieke toewijding aan de zaak was bewonderenswaardig, maar ook zorgwekkend.
•
She had a fanatic belief in her own abilities.
Ze had een fanatiek geloof in haar eigen capaciteiten.