essence
US /ˈes.əns/
UK /ˈes.əns/
1.
essentie, wezen, kern
the intrinsic nature or indispensable quality of something, especially something abstract, which determines its character
:
•
The essence of his argument was that all people deserve equal rights.
De essentie van zijn argument was dat alle mensen gelijke rechten verdienen.
•
Simplicity is the essence of good design.
Eenvoud is de essentie van goed ontwerp.
2.
essence, extract, geurstof
a preparation of a plant or drug, especially an alcoholic solution of a volatile oil, used as a flavoring or scent
:
•
Add a few drops of vanilla essence to the cake batter.
Voeg een paar druppels vanille-essence toe aan het cakedeeg.
•
She dabbed a little lavender essence behind her ears.
Ze depte een beetje lavendelessence achter haar oren.