elegance
US /ˈel.ə.ɡəns/
UK /ˈel.ə.ɡəns/
1.
elegantie, gratie
the quality of being graceful and stylish in appearance or manner
:
•
Her movements were full of elegance and grace.
Haar bewegingen waren vol elegantie en gratie.
•
The dress was designed with timeless elegance.
De jurk was ontworpen met tijdloze elegantie.
2.
elegantie, eenvoud
the quality of being pleasingly ingenious and simple
:
•
The mathematical proof was admired for its elegance.
Het wiskundige bewijs werd bewonderd om zijn elegantie.
•
The software's elegance lies in its simple, intuitive interface.
De elegantie van de software ligt in de eenvoudige, intuïtieve interface.