echo
US /ˈek.oʊ/
UK /ˈek.oʊ/
1.
echo
a sound or series of sounds caused by the reflection of sound waves from a surface back to the listener
:
•
The cave produced a clear echo.
De grot produceerde een duidelijke echo.
•
We heard the echo of our voices in the canyon.
We hoorden de echo van onze stemmen in de kloof.
2.
echo, weerspiegeling
a close parallel or repetition of an idea, feeling, style, or event
:
•
His speech contained an echo of earlier political rhetoric.
Zijn toespraak bevatte een echo van eerdere politieke retoriek.
•
The new policy is an echo of past failures.
Het nieuwe beleid is een echo van eerdere mislukkingen.
1.
echoën, galmen
to reflect (a sound) or be reflected back
:
•
The sound of his voice echoed through the empty hall.
Het geluid van zijn stem galmde door de lege hal.
•
The mountains echoed with the cries of the birds.
De bergen galmden van de kreten van de vogels.