dragoon
US /drəˈɡuːn/
UK /drəˈɡuːn/

1.
dragonder
a member of any of several cavalry regiments in the British army and formerly in other European armies
:
•
The dragoons charged across the field.
De dragonders stormden over het veld.
•
Historically, dragoons were mounted infantry.
Historisch gezien waren dragonders bereden infanterie.
1.
dwingen, forceren
to coerce or compel someone into doing something
:
•
They tried to dragoon him into joining their cause.
Ze probeerden hem te dwingen om zich bij hun zaak aan te sluiten.
•
She was dragooned into organizing the event.
Ze werd gedwongen om het evenement te organiseren.