doom
US /duːm/
UK /duːm/
1.
ondergang, noodlot
an unhappy or terrible future; a person's or thing's inevitable destiny
:
•
The ancient prophecy spoke of a terrible doom for the kingdom.
De oude profetie sprak van een verschrikkelijke ondergang voor het koninkrijk.
•
He faced his doom with courage.
Hij onderging zijn ondergang met moed.
1.
veroordelen, verdoemen
to condemn (someone or something) to a terrible fate
:
•
The court decided to doom him to life imprisonment.
De rechtbank besloot hem tot levenslange gevangenisstraf te veroordelen.
•
The bad weather seemed to doom their plans for a picnic.
Het slechte weer leek hun picknickplannen te verdoemen.